Masal

Bilirmisin uzaklarda yolculuk yapmayı
Yeşilliklere uzandın mı hiç
Ya da gökyüzünün o en yüksek katına
Arşa uzattın mı ellerini
Belli ki yorulmuşsun
Gözün dalmış dünya boşluğunda
Bir varmışsın bir de yokmuş
Hayatı bir masal gibi yaşamışsın
Bir almış bin vermişsin
Ama hiç kendine gelememişsin
Belki bir hayalmiş yaşadıkların
Belki de bir bahaneymiş tüm gördüklerin
Hayatın sudan bahanelerindenmiş
Bilmediğin,duymadığın bir yamacın ucundaymışsın
Ama hiçbir zaman göremeyeceğin bir yamaçmış
Hiç yaklaşmadığın ya da hep kaçacağın bir yamaç
Hep aynı masalı dinlemişsin
Ama hiçbir zaman hatırlamamışsın
Sonra bir hayal kurmuşsun kendine
Tüm sevdiklerin,istediklerin olsun diye
Bir bakmışsın gerçekleşmiş
Zaman gelmiş bakakalmışsın onların ardından
Tüm güzelliklerin bir pul gibi uçuvermiş avucundan
Tam avucunun ortasından
Yumruğunu sıkmışsın ama sen sıktıkça
O kaçıvermiş oradan
Sonra ne mi olmuş
Yeşilliklere uzanıp hayallerini seyretmiş
Maviliklere ellerini uzatıp onları yakalamak istemişsin
Yaşadığın masalı anlatmışsın arşın derinliklerine
Ve herkese
Tüm sevdiklerinin,herşeyin orda
Gökyüzünde olduğunu söylemişsin
Sonra bir melek gelmiş sen uyuduğunda yanına
Elleriyle seni kavrayıp onların yanına götürmüş
Sen uyanınca onlara doyasın diye
Tüm sevdiklerine varasın diye..

Melda Vardar