Rüzgâr bir gün Güneş''e, kendisinin ondan daha güçlü olduğunuileri sürdü ve bu savını kolaylıkla kanıtlayabileceğini söyledi."Şuradaki yaşlı adamı görüyor musun?" dedi."Kuvvetlice estiğimde onun sırtındaki paltoyu, senden daha çabuk söküp, alabilirim."Güneş, rüzgârın bu sözlerini duyunca onunla yarışa girmeyikabul etti ve bir bulutun arkasına çekilerek, rüzgârın yapacaklarınıseyretmeye hazırlandı. Meydanın kendisine kaldığını gören rüzgâr, birfırtına gücüyle esmeye başladı. Fakat şiddetini arttırdıkça, yaşlıadam da paltosuna o kadar daha sıkı sarıldı. Rüzgâr, bu işibaşaramayacağını anlayınca yarışı bırakmak zorunda kaldı.Onun tüm yaptıklarını bulutun arkasından izleyen Güneş, rüzgârın yarıştanvazgeçmesi üzerine bulutun arkasından sıyrıldı ve büyük bir sevecenlikleyaşlı adama bakarak, ona tüm içtenliğiylesımsıcak bir biçimde gülümsemeye başladı.Güneş''in sıcaklığını giderek arttırması karşısında yaşlı adamın yüzünde bir rahatlama ifadesi belirdi. Sırtından paltosunu çıkardı ve arkasındaki tümseğe yaslanarak, Güneş''in karşısında keyifle uzandı. Güneş, daha güçlü olduğunun bu kanıtı karşısında rüzgâra bir de şu öğütte bulundu :"Dostluk ve kibarlık, her yerde ve her zaman kabalık ve zorbalıktan daha güçlüdür.
alıntı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder