2 Mart 2009 Pazartesi

Ey Hayat!


Merhaba hayat…bugün sana ve herkese merhaba…benim çok mutlu olduğumu düşünüyorsun şimdi değil mi?kim bilir belki öyleyimdir.şu çiçeklere bir bak ne kadar da mutlu görünüyorlar.birazdan belki bahçıvan onları budayıp sularını verecek..sonra da..yeni ailelerine teslim etmek üzere kesip küçük sevimli buketler yapacak..ne tuhaf sonra bizler de yani yeni aileleri çiçekleri koklayıp,seçip beğendiğimiz renk ve kokuları olanları alıp gideceğiz.kimimiz çiçekleri saklayıp kurutacak..kimileri köşeyi dönünce çöp kutusuna fırlatacak..hiç bir şeye hak ettiği değeri veremediğimiz gibi sabahki o mutlu çiçekleri de mutsuzlaştıracağız..yazık..çok yazık..arkadaşım seçil bana bir hikayesini anlatmıştı.şimdi o geldi aklıma..bir gün bakkala gitmek üzere evinden çıkmış.mahallenin tatlı ve bir o kadar zeki küçük sevimli bir kızı varmış.kız o kadar seviyormuş ki seçil ablasını yanına koşuvermiş bir anda..seçil ona hiç yüz vermezmiş.neymiş şımarırmış..neyse küçük kız Seçil’ in yanına gidip elindeki o çok sevdiği lolipopunu hediye etmiş.sevgi gösterilerinde bulunup yanağına bir öpücük kondurmuş.o kadar mutluymuş ki saçından düşen tokasını bile fark etmeden oradan koşa koşa uzaklaşmış.seçil sinirlenmiş kızın bu sevgi gösterilerine ..elindeki lolipopu da köşeyi daha dönmeden fırlatmış sokağa..küçük sevimli kız diğer mahalleye ulaştığında fark etmiş tokasının yokluğunu..geri dönüp geçtiği yerlere bakmak istemiş.sonra seçil ablasıyla karşılaştığı yere ulaşmış..yeri dikkatle incelerken tokayı değil ama lolipopu bulmuş.seçil bu sırada bakkaldan dönüyormuş.küçük kızı tekrar görünce yine sinirlenmiş.ama bu sefer ufaklık ağlıyormuş,hüngür hüngür..seçil meraklanmış.yanına gitmiş.sormuş ne oldu diye ..ufaklık başlamış tokamı düşürmüştüm aramaya gelmiştim,sonra….diye devam ederken lolipopu Seçil’ e uzatıp neden seçil abla demiş..neden benim sana verdiğim lolipopu attın..seçil çok utanmış.bir şeyler uydurmuş ama nafile..küçük kız zeki mi zeki anlamış olan biteni..şimdi seçil ufaklığa adeta tapıyor..ama bir kez olan oldu..ufaklığa zamanında hak ettiği değeri veremedi ve mutluyken mutsuz oldu..sanırım çiçek,lolipop,toka ..bunlar bahane..önemli olanı insanlık,herkese ve her şeye hak ettiği ve hatta hak ettiğinden fazlasını verebilmek.ey hayat sence de öyle değil mi?

Melda Vardar

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder